Spotkałem się z wyrazem papalia oznaczającym pamiątki związane z papieżem. Interesuje mnie, jak powstało to słowo – spodziewałbym się raczej formy papiana, utworzonej przez analogię do takich wyrazów jak kochanoviana czy mickiewicziana. A może są to dwa możliwe formanty dające inne znaczenia? Tylko czy wtedy obok kochanovianów (spraw) będzie można mówić o kochanov(i)aliach (pamiątkach)?

Gorąco proszę o podanie pochodzenia i znaczenia słowa pąć. Użył go Ojciec Święty Jan Paweł II dnia 3 czerwca 1979 r. w przemówieniu wygłoszonym w czasie I pielgrzymki do Polski, na Błoniu Gnieźnieńskim w Gębarzewie. Cytuję: „(…) Oto pole, błonie szerokie, na którym stanęliśmy wspólnie, ażeby rozpocząć pielgrzymkę – lub jak to mówi współczesny polski pisarz: «pąć»…” (Pielgrzymka Jana Pawła II do Polski. Przemówienia. Dokumentacja, PALLOTINUM. Poznań-Warszawa, 1979).

Dzień dobry!

Mam nadal wątpliwości co do pisowni wielowyrazowych nazw własnych.

Słownik PWN podaje zapis: dolina Warty. Czy zatem będzie także dolina Białki, dolina Roztoki i dolina Białej Wisełki? W literaturze mamy tu wszędzie "Dolinę" od dużej litery. Czy może słowo "dolina" ma w tych 2 przypadkach inne znaczenie? Tylko w takim razie jak je odróżnić?

Mamy też Wierch Poroniec. Teoretycznie powinien to być wierch Poroniec (bo "Poroniec" to mianownik)...

I jeszcze grań (Grań?) Wołoszyna (szczyt nazywa się Wołoszyn); ze stokiem lub zboczem nie miałabym problemu, napisałabym małą - ale grań? Groń Jana Pawła II jest od dużej.

Z poważaniem

BT

Szanowni Eksperci!
Często spotykam się z użyciem czasownika przynależeć, zwłaszcza w tekstach filozoficznych i teologicznych. Czy ze względu na rozpowszechnienie można już uznać to słowo za poprawne?
Z poważaniem
Aleksandra Kowal

Dzień dobry,

chciałbym zapytać, jak należy zapisywać wyrażenie „ścieżka dydaktyczna piaskowego gacka” jako nazwę ścieżki dydaktycznej? Gdzie należałoby użyć wielkich liter?

Panie Profesorze,
czy od rzeczownika wiedza mozna utworzyć przymiotnik wiedzowy (w sensie: oparty na wiedzy, bazujący na wiedzy, związany z wiedzą)?
Pozdrawiam
Krzysztof, informatyk

Mam kłopot z aborygenami. „Słownik wyrazów obcych” PWN podaje dwa znaczenia tego słowa – pierwotni mieszkańcy danego kraju, głównie Australii; ludność rdzenna, tubylcy. Dziś najczęściej stosuje się je jednak w odniesieniu do rdzennych Australijczyków (przypomnijmy sobie tekst pierwszego listu elektronicznego Jana Pawła II). Czy w związku z tym dopuszczalna jest pisownia Aborygen (wielką literą) w odróżnieniu od aborygena – tubylca niekoniecznie australijskiego (zdecydowanie małą literą)?
Pozdrawiam i życzę miłego tygodnia
Elżbieta

Szanowna Poradnio!
Zgodnie z tradycją spolszczamy imiona władców (carów, królów itp.), czy dotyczy to jednak również imion odojcowskich [tzw. otczestw – J.G.], np. Mikołajewicz/Mikołajewna, Michałowicz/Michałowna, Włodzimierzowicz/Włodzimierzowna? Jeśli tak, to jak będzie brzmiało takie imię, gdy ojcem księżnej był Jerzy?
Pozdrawiam serdecznie!

Witam serdecznie.
Zwracam się z pytaniem dotyczącym tematu pracy magisterskiej, który brzmi: Antropologiczne założenia Gender Studies w świetle teologii ciała Jana Pawła II. Czy nazwa Gender Studies powinna być pisana wielkimi literami?
Z góry dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam!
Artur Janota

Szanowni Państwo,

na pewnej stronie internetowej popularyzującej nasz ojczysty język toczyła się kiedyś ciekawa dyskusja, w której jeden z interlokutorów zauważył, że na Śląsku powszechnie używa się słowa zaś w znaczeniu ‘znowu’, co jest oczywiście niepoprawne i takie „śląskie”. Czy ta osoba miała rację?

Będę bardzo wdzięczna za odpowiedź.

Z poważaniem
Czytelniczka Natalia